Rozdział 11

Zanim się obejrzeliśmy na naszych telefonach wybiła 17. Czyli siedzieliśmy, rozmawialiśmy i w ogóle (wiecie co mam na myśli) ponad cztery godziny. Faza. 

-Chyba pora wracać.-powiedziałam.

-Mam nadzieję, że tamci się już ogarnęli.-wstał, a ja poszłam w jego ślady.

-Już ja ich doprowadzę do porządku jak będzie taka potrzeba.-zaśmiałam się.

-Oczywiście, kochanie.-pocałował mnie w czoło, chwycił mnie za rękę i skierowaliśmy się do reszty.

Jakoś specjalnie nam się nie śpieszyło, bo szliśmy możliwie wolno. Tak się do siebie przywiązaliśmy, że nie potrafię wyobrazić sobie dnia bez niego.. A w końcu i tak 1D pojedzie na jakąś trasę. Nie wiem jak to wtedy zniosę. Dzień bez tego wariata z niebiesko-zielonymi oczami i pięknym uśmiechem ? Bez jego żartów, słów, pocałunków ?! Nie ma szans bym wytrzymała to psychicznie. Nikt mi jego nie zastąpi.. Wiem ! Schowam się w jego walizkę. Haha. Czy ja staję się jeszcze bardziej nienormalna przez niego czy mi się wydaje ? 

Zaszliśmy na działkę. Na ławce pod domkiem moim i Rox siedział Liam, Niall i Zayn.

-Gdzie Harry ?-spytał Lou.

-Siedzą w domku.-odpowiedział Zayn.

-Rozmawiają..-dodał Liam.

-No to mamy już połowę sukcesu.-powiedziałam z ulgą.-Jeśli Rox z nim rozmawia to jest dobra wiadomość.

-A wy gdzie byliście tyle czasu ?-odezwał się Niall.

-Rozmawialiśmy.-odparł Louis.

-Taaak, już ja to widzę.-zaśmiał się Zayn.

-Malik nie grab sobie.-pokiwałam głową, uśmiechając się.

-No dobrze, dobrze.-uniósł obronnie ręce do góry.

-Co wy na to by jutro już wrócić do domu ?-spytał Liam.

-W sumie ja bym już się naodpoczywałam i mogę wracać nawet dzisiaj.-wzruszyłam ramionami.

-Ja też.-powiedzieli chłopcy jednogłośnie, po czym się zaśmieli.

-Wszystko zależy teraz od tamtych dwóch.-wskazałam palcem na domek.

-My też możemy dzisiaj już wracać.-usłyszeliśmy głos Harrego z okna, który wyglądał z Rox.

-W takim razie się pakujemy !-zarządził Liam.

          Wszyscy się rozbiegli do swoich domków się pakować. Oczywiście z Roxaną zaczęłyśmy od ogarnięcia się. Wysmarowałyśmy balsamem nasze opalone ciała. Ja ubrałam się w krótkie jeansowe spodenki, do tego jasno-szarą bluzkę z rękawem trzy czwarte i beżowe tenisówki. Moja przyjaciółka za to wsunęła na siebie jeansową spódniczkę do pół uda, fioletową bluzkę na ramiączkach i balerinki w tym samym kolorze. Nałożyłyśmy lekki makijaż, a włosy spięłyśmy w koczki. Zabrałyśmy się za pakowanie, co nie zajęło nam dużo czasu. To co zostało z jedzenia i picia również wzięłyśmy ze sobą. Po jakiejś pół godziny ogarniania się, pakowania i sprzątania w domku, wyszłyśmy na powietrze, zamykając drzwi na klucz. Chłopcy czekali już przy swoim samochodzie.

-To co chłopcy, widzimy się w Londynie.-powiedziałam.

-No pewnie !-powiedzieli jednogłośnie.

Podeszłyśmy do nich, żegnając się z każdym po kolei. Swoich ukochanych zostawiłyśmy sobie na koniec. Podeszłam do Lou, owijając ręce wokół jego szyi.

-A my widzimy się jutro ?-spytał mnie Tommo, obejmując mnie w pasie.

-Tak, na naszym romantycznym spacerze.-zachichotałam i pocałowałam go lekko.

-Kocham cię.

-Ja ciebie też.-oparłam swoje czoło o jego.

-Ej, nie będziecie się widzieć zaledwie kilka godzin, a żegnacie się jakby to było rozstanie na zawsze.-zaśmiał się Zayn.

-Oj Malik, Malik. Czyżbyś był zazdrosny ?-popatrzyłam na mulata.

-Bo z nami nikt się tak fajnie nie żegna..-spuścił głowę.

-No właśnie.-przytaknęli Liam z Niallem.

Przewróciłam oczami i podeszłam kolejno do Zayna, Nialla i Liama całując ich w policzek na pożegnanie.

-A ja ?!-oburzył się Harry.

-Ci nie brak czułości Styles.-zaśmiałam się.

          Rozeszliśmy się do swoich samochodów, ruszając do Londynu. Tradycyjnie z Rox włączyłyśmy radio i przez całą drogę śpiewałyśmy co leciało. Ludzie jadący w samochodach z naprzeciwka patrzyli sie na nas jak na jakieś debilki. W sunie to nic nowego, haha. Zadzwoniłam do taty oznajmiając mu, że właśnie wracam do domu. Ucieszył się. W sumie ja też już się za nim stęskniłam. Zajechałyśmy pod nasz kochany apartamentowiec. Zaparkowałam na swoim miejscu, wyszłyśmy z samochodu biorąc dwoje rzeczy

i skierowałyśmy się do swoich mieszkań-ja na szóste piętro, Rox na piąte. Otworzyłam drzwi od mieszkania krzycząc:

-Tatuś, wróciłam !

-Cześć córcia.-przywitał mnie.-Ja zaraz wychodzę.

Faktycznie. Był ubrany w jeansowe zwęrzane spodnie i białą koszulę. Normalnie i tak był przystojny, ale w tym ubiorze to już w ogóle.

-Randka ?-wyszczerzyłam się.

-Jestem pełnoletni, nie muszę ci mówić.-pokazał mi język.

-Z kim ?!

W tym momencie zadzwonił dzwonek do drzwi. Przechytrzyłam mojego ojca i to ja otworzyłam drzwi. Ku moim oczom ukazała się pani Alice, mama Roxany. Była ubrana w beżową prostą sukienkę i czarne szpilki. Włosy miała spięte w staranny kok.

-Dzień dobry, Emmo.-uśmiechnęła się do mnie ciepło.-Jest tata ?

-Dzień dobry, tak jest.-powiedziałam zszokowana, wpuszczając ją do mieszkania.

-Cześć Alice !-przywitał ją ojciec, dając jej całusa w policzek.-Idziemy ?-spytał.

-Oczywiście Paul.-zamrugała uwodzicielsko rzęsami.

-Em, ja wychodzę.-skierował się do mnie.-Nie czekaj na mnie.-dodał wychodząc z mamą Rox z mieszkania.

Przez jakieś kilka minut stałam jak wryta w szoku. Mój tata poszedł na randkę z mamą Roxany ! Wzięłam telefon i napisałam do przyjaciółki :

Zebranie siostrzane. Sygnał czerwony !

Dosłownie za nie całą minutę, usłyszałam pukanie do drzwi. Otworzyłam je.

-Co się dzieje ?-spytała mnie na wejście Rox.

__________________________________

sieeeeeeeeeeeeeeeems ! na koniec weekendu daję wam jedenastkę ;) mam nadzieje, że wam się spodoba..